اشتباهات وبلاگ نویسی: ۵ اشتباه رایج در درخواست پست مهمان

به عنوان ویراستار وبلاگ یک ادمین، مقالات مهمان زیادی به دستم می‌رسند که باید آنها را بررسی کنم و آنها را آماده انتشار کنم. اما متاسفانه در بسیاری از موارد این مقالات به قدری ضعیف هستند که بعد از چند ثانیه خواندن آنها، خیلی زود به این نتیجه می‌رسم که باید آنها را حذف کنم.

همین موضوع باعث شد یک بخش از سری مقالات اشتباهات وبلاگ‌نویسی را به این موضوع اختصاص دهم و اشتباهات رایج در زمینه نوشتن پست مهمان را به شما یادآوری کنم تا اگر خواستید یک نوشته مهمان به یک وبلاگ ایمیل کنید مطلب شما حذف نشود.

اشتباه اول: ذکر اشتباه نام بلاگر

اگر می‌خواهید به یک بلاگر یا مدیر یک وبلاگ مقاله خود را ایمیل کنید حتما اطمینان حاصل کنید که نام او را به درستی در ایمیل ذکر می‌کنید چون در غیر این صورت احتمال اینکه مقاله شما در آن وبلاگ منتشر شود کم است. از آن بدتر این است که اصلا نام بلاگر یا مدیر وبلاگ را در ایمیل خود ذکر نکنید چون ممکن است اینطور تصور شود که شما همین ایمیل را به چندین وبلاگ دیگر هم ارسال کرده‌اید.

راه حل: وقتی ایمیل خود را نوشتید حتما دو بار چک کنید که آیا نام وبلاگ و بلاگر موردنظر خود را به درستی نوشته‌اید یا خیر. اگر در حال کپی کردن یک ایمیل و ارسال آن به بلاگری دیگر هستید سه بار بررسی کنید که اسم‌ها را تغییر داده باشید ( البته بهتر است یک ایمیل را برای چند نفر کپی نکنید ولی اگر این کار را انجام دادید حتما به نام‌ها دقت کنید ).

اشتباه دوم: بیش از حد کلی نوشتن

سلام!

من مطالب شما را در وبلاگ یک ادمین خواندم، بسیار سودمند و خوب هستند. من هم دوست داشتم برای شما مقاله مهمان ارسال کنم.

این بدترین نوع درخواست ارسال مطلب مهمان نیست، ولی مدل زیاد خوبی هم نیست. با خواندن چنین متنی، معمولا این احساس ایجاد می‌شود که این متن برای چندین وبلاگ دیگر هم ارسال شده و بدون هیچ تغییری برای یک ادمین هم ارسال شده است.

خیلی از متقاضیان ارسال مقاله مهمان از همین روش برای مطرح کردن درخواست خود استفاده می‌کنند. حتی اگر در جملات خود از کلماتی مثل « فوق‌العاده » یا « عالی » استفاده کنند باز هم به نظر می‌رسد که آنها اصلا مطالب وبلاگ را نخوانده‌اند و با موضوع مورد بحث وبلاگ آشنا نیستند و در نتیجه نخواهند توانست پست مهمان خوبی بنویسند.

راه حل: همیشه به وبلاگ‌هایی درخواست نویسندگی مهمان بدهید که واقعا می‌خوانید و مطالب‌ش را دوست دارید. به بلاگر آن وبلاگ بگویید که نظرتان در مورد آخرین مطلب‌ش چه بوده و سعی کنید با مسئولان آن وبلاگ به درستی ارتباط برقرار کنید.

اشتباه سوم: غلط‌های املایی و انشایی

با اینکه اکثر وبلاگ‌ها قبل از انتشار مطالب مهمان آنها را ویرایش می‌کنند اما هیچ چیز به اندازه یک پست مهمان پر از اشتباهات املایی و انشایی برای ویراستارها اعصاب خوردکن نیست – گاهی ممکن است ویرایش یک پست چند برابر نوشتنش زمان ببرد.

خیلی از مطالب مهمانی که به من یا به دیگر بلاگرها ارسال می‌شوند پر از اشتباهات املایی و یا انشایی هستند. این موضوع سبب می‌شود که مقاله مهمان اصلا پذیرفته نشود.

راه حل: قبل از ارسال مقاله مهمان خود، آن را چند بار بخوانید و اشتباهات آن را رفع کنید. شاید به نظرتان بهتر باشد که مقاله را پرینت بگیرید. گاهی اوقات اشتباهات روی کاغذ بیشتر به چشم می‌آیند و شاید روی صفحه نمایش حواس شما را به خود جلب نکنند. اگر وقت ویرایش نوشته خود را ندارید می‌توانید این کار را به یکی از دوستان خود واگذار کنید.

اشتباه چهارم: نوشتن مطالب نامرتبط با موضوع وبلاگ

شاید فکر کنید که موضوع مطالب وبلاگ یک ادمین کاملا واضح است، اینطور نیست؟ ولی تا به حال من مطالب نامرتبط با موضوع وبلاگ هم دریافت کرده ام، مثل مطالب مرتبط به بازی‌های ویدیویی.

بله! درست است که احتمالا باید برخی از مخاطبان این وبلاگ به این بحث‌ها هم علاقه‌مند باشند، اما اگر یک نگاهی به دسته‌های مختلف مطالب ما بیاندازند و چند مقاله از مقالات ما را بخوانند خیلی زود متوجه می‌شوند که مطلب‌شان به مطالب این وبلاگ هیچ ارتباطی نداشته.

راه حل: سعی کنید در مورد همان چیزی مطلب مهمان بنویسید که اطلاعات کافی دارید و آن را برای وبلاگی بفرستید که می‌دانید مطلب شما جزو موضوعات آن وبلاگ است.

اشتباه پنجم: لینک ندادن به کارهای قبلی

با اینکه این اشتباه به اندازه اشتباهات قبلی بزرگ نیست، ولی این اشتباه هم می‌تواند شانس پذیرفته شدن مطلب مهمان شما را کاهش دهد. اگر به نوشته‌های قبلی خود لینک ندهید، بلاگری که در مورد پست مهمان شما قضاوت می‌کند احتمالا فقط همان یک مطلب را مد نظر قرار می‌دهد و در مورد شیوه نوشتاری شما نتیجه‌گیری می‌کند.

بعضی از متقضایان پست مهمان ممکن است در درخواست خود ذکر کنند که اگر مدیر وبلاگ موردنظر بخواهد، لینک نوشته‌های قبلی هم برای وبلاگ ارسال می‌شود. اما این هم برای متقاضی پست مهمان و هم مدیر وبلاگ راحت تر است که در انتهای درخواست انتشار پست مهمان، لینک بهترین نوشته‌های قبلی هم به عنوان سابقه آورده شود.

راه حل: وقتی درخواست ارسال پست مهمان را آماده می‌کنید بهتر است حداقل دو یا سه لینک به نوشته‌های مهمانی که قبلا نوشته بودید بدهید. اگر هنوز مطلب مهمانی ننوشته‌اید به مطالب برتر وبلاگ خودتان لینک بدهید – نه به صفحه اصلی وبلاگ‌تان.

نتیجه:

آنچه خواندید قسمت دهم از سری مقالات اشتباهات وبلاگ‌نویسی بود. قسمت‌های قبلی را می‌توانید از طریق فهرست زیر مطالعه فرمایید:

• ۵ اشتباه رایج در عنوان نویسی
• ۵ اشتباه رایج در نوار کناری یا سایدبار
• ۵ اشتباه رایج در صفحه درباره
• ۵ اشتباه رایج در صفحه تماس
• ۵ اشتباه رایج بلاگرها با ایده‌ها
• ۵ اشتباه رایج در فرم انتشار دیدگاه
• ۵ اشتباه رایج در فرم جذب نویسنده
• ۵ اشتباه رایج بلاگرها در جذب مخاطب بیشتر
• ۵ اشتباه رایج درامنیت وردپرس

آیا شما هم تا به حال با این اشتباهات در درخواست‌های نویسندگی مهمان رو به رو شده‌اید؟ آیا خودتان هم این اشتباهات را تا کنون مرتکب شده‌اید؟ در بخش دیدگاه‌ها ما را در جریان تجربیات خود در این زمینه قرار دهید.